Δεν Εισαι Αγχωμενος?
Μια απλή ερώτηση : “Ρε συ...μα καλά, δεν είσαι αγχωμένος? αρκεί τελικά για να συμβούν πολλά!
Αυτή την ερώτηση μου την έκανε ο Νίκος απόψε όσο ήμασταν έξω για ένα αποχαιρετηστήριο ποτό! Και φυσικά η απάντηση μου ήταν “όχι ρε..σιγά”. Που να ήξερα όμως ότι θα συνέβαιναν αυτά που συνέβησαν λίγες ώρες αργότερα!
Τι εννοώ? Θα το πάρω από την αρχή. Για καλή μου τύχη, μας είχαν στείλει ένα μαιλ οι διοργανωτές του ταξιδιού με μια check list του τι έπρεπε να έχουμε μαζί μας. Εγώ νομίζοντας ότι τα έχω πάρει όλα κοιτάζοντας την λίστα συνηδειτοποιώ πως έχω ξεχάσει το διαβατήριο μου. Πρώτο σοκ...(και αυτό ήταν το μικρό..σε σχέχη με αυτό που ακολούθησε). Τέλος πάντων..να ναι καλά ο Γιάννης..επιστρεφω στο σπίτι, αναγκάζω και τους δικούς μου να επιστρέψουν και αυτοί στο σπιτι για να μου ανοίξουν. Το παίρνω και επιστρέφω στο σημείο συνάντησης για την αναχώρηση μας.
Ησυχάζω...Όχι για πολύ ωστόσο...γιατί κατά την διάρκεια που είμαστε στο λεωφορείο αντιλαμβάνομαι πως έχω ξεχάσει και κάτι ακόμα εξ’ ίσου σημαντικό όσο και το διαβατήριο ίσως και περισσότερο..τι ήταν αυτό? Η visa σε έντυπη μορφή! Απαραίτητο έγγραφο για να μπορέσω να αποβιβαστώ από το αεροπλάνο...Αλλιώς θα αποκτούσα μόνο άποψη για το San Francisco από τα παραθυράκια του αεροπλάνου... Εκεί λοιπόν μου έρχεται το δεύτερο σοκ...(το μεγάλο!)
Οπότε αναγκάζω για δεύτερη φορά τους δικούς μου να μας βρουν στο δρόμο σε συγκεκριμένο σημείο για να μου φέρουν την visa. Η ώρα είχε φτάσει 1 την νύχτα..όταν είχαμε ξεκινήσει από τις 00:15 και είμασταν ακόμα Πάτρα...Κατάφερα να κάνω ένα λεωφορείο 41 ατόμων να περιμένει 25 λεπτά εμένα!
Καλά ξεκινήσαμε! για να δούμε..Τι θα θελήσει ακόμα να γίνει?
Saturday, April 9, 2011